مدیریت خشم
مدیریت خشم یا همان کنترل خشم مهارتهایی برای تشخیص عصبانی شدن خود و دیگران و راهکارهای عملی مواجه با آن به روشی مثبت است. مدیریت خشم به معنای به درون ریختن یا سرکوب خشم نیست. زمانی که به طریق درست با خشم مواجه شویم میتوانیم حتی آنرا هیجان سالم بشمار آوریم.
خشم غالباً نتیجهٔ ناکامی یا احساس ممانعت و دست نیافتن به چیزی است که حس می‌کنیم مهم است. همچنین، خشم می‌تواند جوابی تدافعی به ترس یا حس آسیب‌پذیری یا بی‌قدرتی بنیانی باشد.
عصبانیت محرکی است که از علتی قابل شناسایی نشئت گرفته که می‌توان آن را با استدلال تحلیل و در صورت اقتضاء برطرف کرد.
باید توجه کرد که خشم نیز مانند هر احساس دیگری در انسان، یک احساس کاملاً طبیعی است، اما نحوهٔ رویارویی با آن باعث به وجود آمدن مسئله می‌شود.
خشم زمانی مشکل‌ساز است که فرد به خود یا اطرافیان آسیب بزند. اگر فرد به نحو مناسبی با عصبانیت مواجه شود، حتی می‌تواند باعث ارتقای سلامتی و حس خوب در خود شود. برای مدیریت خشم تکنیک‌هایی وجود دارد که به صورت فهرست وار از این قرار است:
- ترک محل و بازگشت
- عذرخواهی کردن قبل از خشم
- توجه به این مطلب که ارزش خشمگین شدن را دارد یا خیر
- نشخوار کردن فکرهای «عصبانیت ممنوع»
- خوردنِ شکلات
- حرف زدن به جای داد و بیداد کردن
- ابراز ناراحتی به طور مؤثر
- نحوهٔ ابراز خشم صحیح
- پرهیز از بحث و صحبت با افراد خشمگین
- جایگزین کردن واکنش نشان دادن با پاسخ منطقی به خشم
- تشویق خود (بالا بردن اعتمادبه‌نفس در خود)
- پذیرش موقعیت
- داشتن شهامت
